De niet 9 tot 17 baan

Het leven in dienstroosters heeft zo zijn voor en nadelen. Is de dienst rustig, kun je eindeloos je verstofte series kijken, maar ben je aan huis gebonden. Is de dienst druk, zou je zomaar 40 uur je bed niet kunnen zien, maar mag je waarschijnlijk wel nieuw leven in de wereld verwelkomen. ✨

Het grootste issue van de diensten is misschien nog wel het bodemloze-put gevoel als ik een nacht heb moeten doortrekken. Ik prep braaf mijn ontbijt en lunch, zorg altijd voor healthy snacks in mijn tas, maar toch heeft mijn lichaam behoefte aan méér! Want ja, als je meer werkt, en meer beweegt (dan dat je normaal doet als je slaapt) zul je ook meer verbranden en dus meer moeten eten. Alleen zijn de cravings er niet naar appels en rijstcrackers. Nee de cravings zijn naar kaasbroodjes vers uit de oven van de Albert Heijn. Pizza’s van de koerier. Zakken chips met dipsaus van de Lays. (Valt het al op dat ik meer van hartig houd dan zoet?)

Dus: koop ik geen chips meer, pizza’s, kaasbroodjes, toastjes met pesto, you name it. En hoewel de Jumbo ongelogen 1 minuut lopen van mijn voordeur is is die een minuut lopen net hoog genoeg als drempel. Wel kocht ik: een zak popcornmais. Onbewerkt, dus zelf zo (on)gezond te maken als je wilt. Ik heb mijn popcorn het liefst, je raadt het nooit, gezouten. Misschien ook niet de meest gezonde keuze, maar ach, soms moeten we aan onze cravings toegeven, toch? 😉

Dus vanavond, vinden jullie mij, mits de dienst rustig blijft, op de bank kijkend naar Grey’s Anatomy met een bak popcorn op schoot.

X, T